28 Oktober 2007

Happy Cyrus Day


روز 29 اکتبر، روز کورش بزرگ،1
و سالگرد صدور اولین منشور حقوق بشر، را گرامي بداريم


بيست و پنج قرن قبل، در زمانه ای که توحش بر زندگی انسان ها چيرگی داشت، بيانيه ای انسان مدارنه و متمدنانه بر کتيبه ای خطاب به مردم «چهار گوشه جهان» نوشته شد که به مسایلی مهم در ارتباط با حقوق انسان می پرداخت؛ مسایلی که نه تنها در آن زمانه که قرن های قرن پس از آن و حتی امروزه نيز می تواند الهام بخش همه کسانی باشد که به انسان، و حقوق او باور دارند. اين بيانیه که به نام «منشور کوروش بزرگ» شناخته می شود، بر الغاي تبعيضات نژادي و ملي، آزادي انتخاب محل سکونت، الغاي برده داري، آزادي دين و مذهب و تلاش براي صلح پايدار ميان ملت ها تاکید کرده است. اين منشور، که از سوي مردمان ايران زمين و از زبان رهبر سياسی خود کورش بزرگ، پايه گذار اولين امپراتوری جهان به بشريت هديه شده، در سال 1971 از سوي سازمان ملل متحد به عنوان اولين اعلاميه حقوق بشر جهان شناخته شد و، بدينسان، این افتخار به نام ايران، به عنوان مهد نخستين اعلاميه ی حقوق بشر، در تاريخ جهانی ثبت شد.1

اکنون و متاسفانه، ملت ايران از اين حقوق، که خود در درک، اعلام و تصويب آن سهم داشته اند، برخوردار نيست و دولت حاکم بر ايران نه تنها به اين حقوق کمترين بهايي نمی دهد بلکه حتی آرامگاه و شهر کوروش بزرگ، که از سوی سازمان يونسکو به عنوان «مکانی مقدس» در ليست گنجينه های بشری ثبت شده، به شکل های مختلفی (عمدی و غير عمدی) در خطر ويرانی جدی قرار داده است. 1

کميته بين المللی نجات پاسارگاد، که سه سال است به وسيله ی گروه کثيری از فرهنگدوستان و علاقمندان به ميراث های ملی و جهانی ايران تشکيل شده، بار ديگر، در سالروز صدور منشور کورش بزرگ، با تقديم بيشترين و بهترين شادباش های خود، از همه ی دوستداران حقوق بشر و علاقمندان به ميراث های ملی و جهانی تقاضا دارد که مصرانه و مداوم از سازمان های حقوق بشر،سازمان ملل و به خصوص يونسکو بخواهند تا اين گنجينه بشری را (که تقدس خود را از اهميتی که کورش بزرگ برای انسان می شناخت به دست آورده) از ويرانی بيشتر نجات دهند.1



با مهر واحترام
کميته بين المللی نجات پاسارگاد
اکتبر 2007

www.savepasargad.com


------------------------------

October 29, the “Cyrus the Great Day”
And the anniversary of his issuing the first declaration
of human rights


Twenty five centuries ago, when savagery was the dominant factor in human societies, a civilized and compassionate declaration was written on clay and issued to the “four corners of the world” that dealt with important issues relevant to the rights of humans, the same issues that not only in those days but even today can inspire those who believe in human dignity and rights.

This document, known as “The Declaration of Cyrus the Great,” emphasized on the removal of all racial, national discrimination and slavery, bestowing to the people, freedom to choose their places of residence, faith and religion and giving prominence to the perpetual peace amongst the nations. This Declaration could actually be considered as a present from the Iranian people, expressed through the words of Cyrus, their political leader and the founder of the first empire in the world, to the whole humanity. In 1971, the general assembly of the United Nations recognized it as the first Declaration of Human Rights, thus, registering such an honor to the name of Iran as the cradle of this first historical attempt to establish the recognition of human rights.

Unfortunately, today, Iran is considered a country whose people are deprived of the very rights that were discovered, articulated and expressed by themselves. The body that holds the state apparatus in Iran not only does not recognize such “rights,” but has done much (intentional and/or unintentional) harm to the mausoleum of Cyrus the Great in Pasargad plains – the very monument that has been registered by UNESCO as a human heritage and a “shrine,” causing its immanent destruction in the future.

The International Committee to Save Pasargad that was shaped three years ago by a large number of people who appreciate national and world heritages, would like to use the opportunity of Cyrus’s Day to extend its best and warmest greetings for the occasion and repeat its plea to all those who appreciate the importance of Human Rights and its historical symbol in the shape of Cyrus’s mausoleum, to put maximum pressure on United Nations, and especially UNESCO, to use their utmost effective endeavors to save this invaluable treasure of human civilization.

With regard and best wishes,
The International Committee to Save Pasargad
October 2007

www.savepasargad.com


------------------------------

29. Oktober, zur Feier „des Tags Kyros des Großen“
und des Jubiläums der ersten Deklaration der Menschenrechte

Vor 2500 Jahren, in jener Epoche, in der die Barbarei das menschliche Dasein beherrschte, wurde eine humanitäre und zivilisatorische Proklamation, gerichtet an die Menschen „aller Himmelsrichtungen“, in den Ton niedergeschrieben, welche von bedeutenden Themen der Menschenrechte handelte ; jene Diskurse, die sowohl in jener Zeit und Jahrhunderten danach, als auch heute alle Menschen zu inspirieren in der Lage sind, die sich mit der Menschheit und deren Rechte befassen.

Die die Deklaration Kyros des Großen geheißene Proklamation beharrt auf die Aufhebung rassistisch-nationalistischer Diskriminierungen und der Sklaverei, auf das Recht auf freie Wahl des Wohnortes, der Religion- und Konfessionsfreiheit und das Streben nach dauerhaftem Frieden unter den Nationen. Diese Deklaration, welche die iranische Bevölkerung durch Kyros der Große, ihr politisches Oberhaupt und den Gründer des ersten Weltreiches in der Geschichte, der Menschheit vermachte, wurde im Jahr 1971 von der Vereinten Nationen als die älteste Deklaration der Menschenrechte anerkannt. Demnach ging unser Land Iran mit der Ehrenauszeichnung die erste Wiege der Menschenrechte in die Weltgeschichte ein.

Nun ist es zu bedauern, dass die iranische Nation die selbst erfassten, verkündeten und an deren Verabschiedung beteiligt gewesenen Rechte nicht genießen darf, weil das iranische Regime nicht nur diese Rechte missachtet, sondern selbst das Mausoleum und die Hauptstadt Kyros des Großen, die von der UNESCO als Heiliger Ort in der Liste der Weltkulturerben eingetragen wurden, absichtlich und unbewusst ernsthafter Zerstörungsgefahr ausgesetzt hat.

Das internationale Komitee zur Rettung Pasargads, das vor drei Jahren durch zahlreiche noble Freunde der Kultur- und Weltkulturerben gegründet wurde, bittet alle Menschenrechtler und Liebhaber der Weltkulturerben noch ein Mal zum Verkündungsjubiläum der Deklaration Kyros des Großen, konsequent und ausdauernd die Menschenrechtorganisationen, UNO und besonders UNESCO aufzufordern, diese einzigartigen Weltkulturerben, deren Heiligkeit der Bedeutung Kyros des Großen für die Menschheit herrührt, vor weiteren Zerstörungen zu bewahren.

Mit Liebe und Ehrung
Das Internationale Komitee zur Rettung Pasargads
Oktober 2007

www.savepasargad.com

------------------------------

La fête de la journée jubilaire dédiée à Cyrus le Grand et l’anniversaire de la première « Déclaration des Droits de l’Homme »

Il y a vingt-six siècles, lorsque la barbarie était un facteur dominant dans les sociétés humaines, une déclaration civilisée et humanitaire fut écrite en faveur des hommes des « quatre coins du monde » sur un rouleaux d’argile qui consistait à mettre à l’honneur les droits significatifs des Droits de l’Homme ; ces discours, qui sont en mesure d’inspirer les hommes qui étudient la vie des hommes et leurs droits non seulement de cette époque mais aussi après des siècles, et aussi de nos jours.

Ce document célèbre sous l’appellation « La Déclaration de Cyrus le Grand », insiste sur la suppression des discriminations racistes et nationalistes et de l’esclavage et assure aux peuples le droit de pouvoir choisir leur lieu de résidence, de choisir librement leur religion et leur confession et déclare l’instauration d’une paix perpétuelle entre les nations. Cette déclaration peut en fait attester ce présent du peuple iranien, sous la plume de Cyrus le Grand, leur chef politique et le fondateur du premier empire du monde, à toute l’humanité. En 1971, l’assemblée générale des Nations Unies a reconnu cette déclaration comme la première Déclaration des Droits de l’Homme, comme la plus ancienne. C’est ainsi que notre pays l’Iran a reçu l’es honneurs du premier berceau des Droits de l’Homme dans l’Histoire de l’Humanité.

Malheureusement, de nos jours l’Iran est considéré comme un pays où les Droits de l’Homme sont bafoués alors que ces mêmes droits ont été promulgués, découverts, articulés et exprimés par eux-mêmes. L’appareil d’Etat de l‘Iran non seulement ne reconnaît pas ces « droits » mais a lourdement porté atteinte intentionnellement et consciemment au Mausolée de Cyrus le Grand dans les plaines du Pasargades- ce même monument qui est enregistré par l’UNESCO en tant qu’héritage sacré de l’humanité et l’état iranien cause un sérieux danger de destruction imminente.

Le Comité International pour la sauvegarde de Pasargades qui a pris forme il y a trois ans par une majorité écrasante de la population qui apprécie les héritages nationaux et internationaux, aimerait se servir de cette occasion de la journée jubilaire de Cyrus le Grand afin d’étendre ses meilleurs et ses vœux les plus chaleureux en invoquant, une fois de plus, l’appréciation à sa juste valeur de l’importance de l’idée des « Droits de l’Homme » et de son symbole historique sous la forme du Mausolée de Cyrus afin de mettre sous une forte pression les Nations Unies et spécialement l’UNESCO d’empêcher toute destruction de ce trésor si précieux de la civilisation humaine.

Avec l’expression de toutes nos salutations et de tous nos vœux les plus chers,
Le Comité International pour sauver Pasargades.
Octobre 2007.

www.savepasargad.com

------------------------------

Den 29 oktober: Korosh den Stores Dag
Firandet av världens första mänskilga rättighets deklaration


För 2500 år sedan, i den tid då brutalitet och barbarism dominerade världen, skrevs världens första civiliserade och barmhärtiga deklaration på en lertavla för ”världens fyra hörn.” Uttalandet behandlade mänskliga rättigheter, det ämne som både då och idag inspirerar alla de som tror på mänsklig värdighet.

Detta dokument, känt som ”Koroshs Deklaration,” betonade vikten av att eliminera alla former av rasistisk och etnisk diskriminering och slaveri, den gav alla människor rätten att själva välja sin boplats, sin tro och religion och betonaden vikten av fred mellan nationer. Dokumentet kan ses som det iranska folkets gåva till hela mänskligheten.

FN erkände dokumentet som världnes första mänskliga rättighets deklaration ar 1971, vilket gav Iran äran att erkännas som den första platsen pa jorden där ett framgangsrikt försök gjorts för att etablera mänskliga rättigheter.

Tyvärr ses Iran idag som ett land vars folk är berövade de rättigheter de själva upptäckte och artikulerade. Den iranska staten erkänner ej inte enbart dessa rättigheter, de iranska myndigheterna har även vidtagit åtgärder – avsiktligt eller oavsiktligt – som skadat Koorosh den Stores masoleum i Pasargard. Detta monument har kulturmärkts av UNESCO.

Den Internationalla Kommitten for att Rädda Pasargard skapades för tre år sedan av individer som respekterar och uppskattar detta kulturarv.

Kommitten vill ta tillfälle i akt denna Dag for Korosh den Store för att framföra våra hjärtliga hälnsingar och uppmana alla som värdetsätter mänskliga rattigheter och den historiska symbol Koroshs masoluem utgör för dessa rättigheter, att de utövar maximala påtryckningar på FN och UNESCO för att dessa organ vidtar nödvändgiga åtgärder för att rädda denna ovärderrliga kulturarv.



Med vänliga hälsningar,
Den Internationalla Kommitten for att Rädda Pasargard
Oktober 2007

www.savepasargad.com

22 Oktober 2007

لاشخور ها به لانه باز می گردند

پرستو ها همچنان آواره ـ لاشخور ها به لانه باز می گردند

سامانه خبری عصر ايران، يکی از سايت های جمهوری اسلامی:1
گروهک چريك های فدايی خلق: در انتخابات مجلس هشتم شرکت می کنیم

عصرایران- انتخابات هشتمين دوره مجلس شوراي اسلامي و ويژگي ها و اهميت آن مخالفان خارج نشين نظام را نيز به تكاپو وادار كرده، به طوري كه برخي از آنان به طور رسمي اعلام مي كنند كه بايد اقداماتي را براي تاثيرگذاشتن در روند برگزاري انتخابات داشته باشند
به گزارش عصر ایران فرخ نگهدار يكي از اعضاي گروهك موسوم به چريك هاي فدايي خلق كه در فرانسه به سر مي برد اين روزها نامه اي به مسوولان عالي قضايي داده و از آنان خواسته است تا اجازه دهند به كشور بازگردد تا بتواند در انتخابات شرکت کند. پايان خبر


***********************************
الهه بقراط : این تفکر زمانی که باید عقب نشینی می کرد، با سر دادن شعار «سرنگونی» از «تاشکند» و «مینسک» صدها فدایی را روانه زندان و خاوران کرد، و امروز که پایه های جمهوری اسلامی متزلزل تر از هر زمانیست و حتی خود رژیم از «سرنگونی» خویش سخن می گوید، با شعار «اصلاح» و به بهانه «صلح» به حمایت از آن برخاسته

***********************************

لاشخور ها به لانه باز می گردند

اين خبر بازگشت اصلآ هيچ جای شگفتی ندارد، زيرا که در اين بيست و نه ساله گذشته وفادار ترين و صديق ترين ياران اين رژيم همين چپ ها بودند. نويسنده هفت ـ هشت سال پيش اصلآ خود در مصاحبه ای با راديو صدای ايران پيشنهاد کردم که همان بهتر که اينان به داخل بروند. چون مواضعشان به مراتب نرم تر از جبهه مشارکت اسلامی و سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی است. پس از اين بازگشت نبايد تعجب کرد. اتفاقآ خيلی هم خوب است که ديگر همه چيز را علنی کرده اند

پس آنچه مايه شگفتی است نه بازگشت، که اين وقاحت و بی شرمی باور نکردنی است که اينان دارند. اين بی شرمی که اينها هنوز هم خود را اپوزيسيون اين رژيم می نامند. مرتبآ هم جلسه پشت جلسه. همه هم مثلآ برای استقرار آزادی و دموکراسی و سکولاريسم ... و شگفتا که بنام اپوزيسيون اين رژيم. نشست اتحاد جمهوری خواهان در برلين و ايستادن جمهوری خواهان در پاريس. نيم خيز شدن اتحاد جمهوری خواهان در هونولولو و دمر شدن اتحاد جمهوری خواهان در سانفرانسيسکو ووو

آنهم در حاليکه نود و نه درصدشان به ايران رفت و آمد می کنند، بطور علنی خواهان حفظ اين رژيم هستند و همه ی ايرانيان از بزرگ و کوچک هم می دانند که اينان رژيمی هستند. براستی که ايرانی در هيچ چيزی مرز نمی شناسد. بويژه در وقاحت و بی شرافتی. که اين يکی انسان را نه تنها از ايرانی بودن خود که حتی از انسان بودن نيز خجالت زده می کند

اين طفيلی ها البته به پدرانشان رفته اند. همان پدران که مستقيمآ برای اتحاد شوروی نوکری می کردند و در همان حال خود را توده ای می ناميد و متفکران حزب طراز اول طرفدار طبقه کارگر در ايران. بعد هم که همگی اسلام آوردند و مريد خمينی شدند. حزب توده هم که شد مجمع عاشقان مسلم ابن عقيل

به هر روی ماندن و يا بازگشت اين طفيلی ها البته هيچ تأثير مثبت و منفی برای اپوزيسيون حقيقی اين نظام ندارد. چه که حزب توده همان سال پنجاه و هفت که اسلام آورد و حزب الهی شد برای هميشه مرد. اما چه مرگی!؟ آنچه مايه ی عبرت است اتفاقآ همين موضوع مرگ اين جريان است نه شصت سال خيانتش

اينکه مرگ هر کس و جريانی درست به زشتی و زيبايی مرام و زندگی اوست. يکی وطن پرست می شود و در دفاع از ميهن و شرف هم ميهنانش به شهادت می رسد، يکی فرهيخته ترين فرزندان ميهنش را سر می برد و با واجبی شهيد می شود و جريانی هم وطن فروشی را مرام خود می سازد، عمری خود را مارکسيست لنينيست می خواند و در انتها حزب اللهی شده و از نظر ايدئولژيکی بقول حضرت مولانا شهيد ... ... می شود. البته اين کمی بی ادبی را بر جلال الدين مولوی ببخشيد

حرف درویشان بدزدد مــرد دون ....... تا بخوانـد بـر سلیمی زان فســون
کار مردان روشنـــی و گرمیست ....... کار دونــان حیله و بی ‌شرمـيست
مرگ بد با صد فضیحت ای پدر ....... تـــو شهيـــدی دیده ‌ای از ... خر



13 Oktober 2007

ملّتی که تاريخ را نداند ، ناچار به تکرار تاريخ است

امکان امضای قرارداد دوم ترکمان چای در مورد دريای کاسپين

هشدار کميته نجات

خانم ها، آقايان، هموطنان گرامی،1

اين روزها، با اعلام خبر سفر رييس جمهوری روسيه، آقای پوتين، و هياتي از کشورهاي تازه استقلال يافته ي اطراف درياي کاسپين، زنگ خطر بزرگی در ارتباط با گنجينه ها و ميراث تاريخی ايرانزمين در سرزمين مان به صدا درآمده است.1

گفته می شود که يکی از دلايل حضور اين افراد در ايران مذاکره بر سر مالکيت دريای کاسپين است؛ دريايي که مالکيت آن تا کنون و بر اساس قراردادهای کاملا رسمی سال های 1921 و 1940 به طور مساوی بين روسيه و ايران تقسيم می شده است. اکنون سخن بر سر آن است که اين مالکيت چگونه بين پنج کشور تقسيم شود. در اين راستا، پيشنهادی که روسيه برای اين تقسيم به ايران داده، کلا در جهت حفظ منافع روسيه و عليه منافع سرزمين ما و بسيار ناعادلانه و هراس انگيز است.1

اگر به نقشه های پيشنهادی روسيه نگاه کنيم می بينيم که تقسيم بندی اول بر اساس سطح آب و تقريبا به طور مساوی بين پنج کشور تقسيم شده اما در تقسيم کف دريا، ايران کمترين سهم را می برد؛ يعنی در واقع نفت، گاز، و ثروت های دريايي که در کف کاسپين خوابيده و تاکنون نيمی از آن به ايران تعلق داشته، به پيشنهاد روسيه بين کشورهايي تقسيم می شود که از دل شوروی سابق بيرون آمده اند ولی روسيه می خواهد بيشترين سهم را از کيسه ملت ايران به آن ها ببخشد

خانم ها، آقايان، هموطنان گرامی

توجه داشته باشيد که تا کنون، يعنی اکتبر 2007، مالکيت ايران بر دريای کاسپين از نظر قوانين بين المللی هيچ تغييری نکرده است، يعنی ما همچنان صاحب نيمی از دريای کاسپين هستيم و در عين حال جمهوری های تازه استقلال يافته در همان سال 1991 کليه تعهدات بين المللی شوروی سابق را که سهم ايران را بر اساس 1921 و 1940 تعيين می کردند تضمين کرده اند. به اين ترتيب هر قراردادی که از اين پس با روسيه و کشورهای همسايه بسته شود پيمانی تازه است که دولت آقای احمدی نژاد نقش اساسی و مستقيم در آن خواهد داشت.1

هموطنان گرامی، اگر که در دوران فتحعلي شاه، در صد و هشتاد سال پيش، ايران زير بار فشار جنگ و شکست افتضاح آميز خود، تن به «قرارداد ترکمانچاي» داد و سهم ايران را از کاسپين هزاران ساله ايراني به روس ها بخشيد، اکثريت مردم در جهل و خرافات زدگی و عقب ماندگی غوطه می خوردند. اما آيا امروز هم به همان دوران برگشته ايم؟ آيا برای نسل امروز شرم آور نيست که اجازه دهد يک دولت غيرمسئول منافع و ثروت های ملی ما را برای منافعی شخصی و مصالحی سياسی و کوتاه مدت به باد دهد؟

کميته بين المللی نجات پاسارگاد بدين وسيله اعلام می کند که هر پيمان غير عادلانه ای که، عليه سهم ايران در اين دريای تاريخی، تصويب شود، خيانتی آشکار به ملت ايران است و مسئوليت آن صرفا با دولت آقای احمدی نژاد، و البته همه ی مسئولان دولتی و نمايندگان مجلس اسلامی، خواهد بود که بر پای چنين پيمانی امضا خواهند گذاشت.1

با مهر و احترام

کميته بين المللی نجات پاسارگاد

دوازدهم اکتبر 2007


06 Oktober 2007

!!...مهـــــدی نمــــی آيد

خودت را بیخودی پاره نکن مهدی نمی آید

دلت را پشت این ،چاره مکن مهدی نمی آید

بمسـجد نعـره وضجه مکـن مهدی نمی آید

به منبـر زورکی گریـه نکن مهدی نمی آید

بقول ایرج شیرین سخن ، آن شازده ماه

"کجازنده شود مرده که افتاده ته چـاه !1"

اگر در چاه تاریکی گرفتار است ، کجا آید؟

اگر پشت ترافیک است ، بدان ، هرگز نمی آید!
1

مگر سیر است زجان خود، میان وحشیان آید؟

همان بهتر که در چاه سیه، بـی شیعـیان مانـد!
1

اگر از من بپرسی ، گویمت ،شاید که درخواب است

دراین خواب خوش آزارش نده، بیچاره خوشحال است!
1

یکی گفتا "برمنـقل نشـسته گـرم تـریـاک اسـت "!
1

مثـال مـلت ایـران، دچـار دیـو تـریـاک اسـت!
1

یکی هم گفته " شاید، حضرت مهدی بزندان است"؟

همین روزها طناب دار او دربین میدان است!1

بـروزنـامه نوشته، شـده جـاسـوس اسـرائـیل!
1

مجـازاتش مـلاقـاتی بـود بـا شخـص عـزائیـل!
1

یکی گفته کـه"پیوسته بـراه سلطـنت هستـند!
1

یکی هم گفته "شاید با مصدق کرده است خلوت!
1

یکی گوید" که از دین وخدا برگشته است دیگر"
1

بدنبـال لنـین رفـته ، شـده یکـبارگـی کـافـر!
1

"یکی گوید" که اورا دیده است در مرز پاکستان!
1

فراری گشـته از دسـت بسیجی های بی وجـدان!
1

نمیدانم ، کجا و کی شود این مسخره پایان؟

جـدا کی میشود این یاوه ها از مـردم نادان؟

امیدی دارم آن صاحب زمان،آن حضرت پنهان

فـرستـد فـاکسـی و حـل معــما را کنـد آسـان!1

سراینده : ناشناس



منبع : سايت ۱۴۰۰ سال